maandag 29 augustus 2016

Liefdesdeken

Op 30 juli trouwde één van mijn beste vriendinnen Lisa. En wat is er een gepaster cadeau voor deze gelegenheid dan een zelf gebreid deken?

Ik wou iets tijdloos en toch modern. Op Ravelry vond ik een heel mooi babydeken: de Dean's Blanket. Ik moest dus nog wel wat omrekenen, want ik wou een groot volwassen deken, waar ze met twee onderkunnen. Ook de boord deed ik anders. Onder- en bovenaan maakte ik een boord in ribbelsteek, maar aan de zijkanten werkte dit niet, alles ging omkrullen. Ik probeerde verschillende soorten boorden; ribbels, rijstpap en zelfs geen boord, maar wat ik ook deed, het bleef krullen. Dan maar een krulboord.
De steek is heel eenvoudig, maar ik vind het zo een leuk effect. Ondank het feit dat ik je deze steek tegenwoordig overal tegenkomt kan ik nergens vinden hoe hij wordt genoemd.

 

Dekens breien, het is een hele klus. Enerzijds vind ik het heerlijk om maanden met hetzelfde project bezig te zijn. Omdat in het hele brei-proces, ik het breien zelf het leukste vindt. Patronen zoeken en uitproberen, de perfecte naalddikte zoeken, om nog maar te zwijgen van alle stuks op het einde in elkaar te zetten, zijn zeker niet mijn favoriete bezigheden. Een deken is dus ideaal, want eens het hele zoekproces achter de rug is ben ik voor maanden zoet én er is amper afwerking nodig.Ik begon er wel goed op tijd aan, ergens in januari. Na vijf maanden was hij klaar, net op tijd voor de trouw. Dat verklaart ook onmiddellijk waarom het hier zo stil was op de blog, de voorbije maanden.

 Aan de bovenste rand liet ik twee bobbels achterwegen om de initialen van het koppel op te mazen.
De wol komt uiteraard weer van bij Dumpie. 35 bolletjes heerlijk zachte Kasjmier. 


woensdag 17 augustus 2016

Something new, something blue

Iedereen heeft wel van die half afgewerkte projectjes die na een tijdje op de stapel 'onafgewerkt' belanden. Ikzelf ben de niet zo trotse eigenaar van een behoorlijk stapeltje. In het voorjaar ging ik nog eens door dit stapeltje, om te zien waarvan ik iets kon maken. Ik vond een kleedje in jeansstof terug, dat er een tweetal jaar geleden belandde.  
Onder het motto 'niks gaat verloren' knipte ik in februari de mooie zelfkant van de stof waarmee ik dit rokje maakte om ooit nog eens als lintje te gebruiken. De onafgewerkte jurk en het lintje kwamen samen in mijn hoofd, en zo ging ik aan de slag om de jurk die eigenlijk enkel nog afwerking nodig had uit elkaar te halen, om er in de taille het lintje tussen te naaien. 
Het patroon is een basispatroon uit de naailes, waar ik iets te hevig knippend de hals van aanpaste. Iets te diep naar mijn zin dus om het zedig te houden (voor de foto trok ik het een beetje hoger dan het eigenlijk vanzelf valt). Maar goed, zo heb ik er een bijzonder luchtig zomerjurkje bij.



De stof komt van bij Cobby's in Drongen (bij Gent). Het is lichte katoenen jeansstof, en zoals bijna alle stoffen bij Cobby's voor een paar euro per meter een echt koopje.

En tijdens het foto's maken maakte ik nog een vriendje… 

Stof: Cobby's
Lintje: de zelfkant van dit rokje
Sandalen: Sézane