Liefdesdeken

Op 30 juli trouwde één van mijn beste vriendinnen Lisa. En wat is er een gepaster cadeau voor deze gelegenheid dan een zelf gebreid deken?

Ik wou iets tijdloos en toch modern. Op Ravelry vond ik een heel mooi babydeken: de Dean's Blanket. Ik moest dus nog wel wat omrekenen, want ik wou een groot volwassen deken, waar ze met twee onderkunnen. Ook de boord deed ik anders. Onder- en bovenaan maakte ik een boord in ribbelsteek, maar aan de zijkanten werkte dit niet, alles ging omkrullen. Ik probeerde verschillende soorten boorden; ribbels, rijstpap en zelfs geen boord, maar wat ik ook deed, het bleef krullen. Dan maar een krulboord.
De steek is heel eenvoudig, maar ik vind het zo een leuk effect. Ondank het feit dat ik je deze steek tegenwoordig overal tegenkomt kan ik nergens vinden hoe hij wordt genoemd.

 

Dekens breien, het is een hele klus. Enerzijds vind ik het heerlijk om maanden met hetzelfde project bezig te zijn. Omdat in het hele brei-proces, ik het breien zelf het leukste vindt. Patronen zoeken en uitproberen, de perfecte naalddikte zoeken, om nog maar te zwijgen van alle stuks op het einde in elkaar te zetten, zijn zeker niet mijn favoriete bezigheden. Een deken is dus ideaal, want eens het hele zoekproces achter de rug is ben ik voor maanden zoet én er is amper afwerking nodig.Ik begon er wel goed op tijd aan, ergens in januari. Na vijf maanden was hij klaar, net op tijd voor de trouw. Dat verklaart ook onmiddellijk waarom het hier zo stil was op de blog, de voorbije maanden.

 Aan de bovenste rand liet ik twee bobbels achterwegen om de initialen van het koppel op te mazen.

De wol komt uiteraard weer van bij Dumpie. 35 bolletjes heerlijk zachte Kasjmier.