zaterdag 29 oktober 2016

Dip dye twee

Toen ik dit voorjaar voor mijn werk in Amsterdam moest zijn, bracht ik uiteraard weer een bezoekje aan Stephen & Penelope. Mijn zussen waren een weekendje mee, en Ine koos voor zichzelf twee kleuren (Winesap en River) van Quince & Co Osprey wol, voor haar variant van de dip dye sjaal. Die ik natuurlijk mocht breien.

dinsdag 6 september 2016

Zijdelings: blouse uit zijde

De trouwe volgers van deze blog weten wel dat ik fan ben van de zijde die ze bij de Italiaanse webshop Supercut verkopen. Hier en hier maakte ik al blouses met zijde bij Supercut gekocht, elke keer van fantastische kwaliteit. In Belgische stoffenwinkels vind ik zelden pure zijde voor een betaalbare prijs, Supercut zit dichter bij de Italiaanse bron en kan hierdoor wel betaalbaar zijde inkopen. Toen ik voor mijn verjaardag een bon kreeg bij Supercut (mijn niet-naaiende vriendinnen kennen me goed) kocht ik een metertje zijde.  


Ik maakte een mega basic blouse, meer basic kan denk ik niet, onder het motto less is more laat ik de stof voor zich spreken. Omdat de stof een beetje doorkijk is werkte ik af met een bies en liet ik de beleggen voor wat ze zijn.


Deze zijde is ondertussen uitverkocht, maar het aanbod blijft groot.




maandag 29 augustus 2016

Liefdesdeken

Op 30 juli trouwde één van mijn beste vriendinnen Lisa. En wat is er een gepaster cadeau voor deze gelegenheid dan een zelf gebreid deken?

Ik wou iets tijdloos en toch modern. Op Ravelry vond ik een heel mooi babydeken: de Dean's Blanket. Ik moest dus nog wel wat omrekenen, want ik wou een groot volwassen deken, waar ze met twee onderkunnen. Ook de boord deed ik anders. Onder- en bovenaan maakte ik een boord in ribbelsteek, maar aan de zijkanten werkte dit niet, alles ging omkrullen. Ik probeerde verschillende soorten boorden; ribbels, rijstpap en zelfs geen boord, maar wat ik ook deed, het bleef krullen. Dan maar een krulboord.
De steek is heel eenvoudig, maar ik vind het zo een leuk effect. Ondank het feit dat ik je deze steek tegenwoordig overal tegenkomt kan ik nergens vinden hoe hij wordt genoemd.

 

Dekens breien, het is een hele klus. Enerzijds vind ik het heerlijk om maanden met hetzelfde project bezig te zijn. Omdat in het hele brei-proces, ik het breien zelf het leukste vindt. Patronen zoeken en uitproberen, de perfecte naalddikte zoeken, om nog maar te zwijgen van alle stuks op het einde in elkaar te zetten, zijn zeker niet mijn favoriete bezigheden. Een deken is dus ideaal, want eens het hele zoekproces achter de rug is ben ik voor maanden zoet én er is amper afwerking nodig.Ik begon er wel goed op tijd aan, ergens in januari. Na vijf maanden was hij klaar, net op tijd voor de trouw. Dat verklaart ook onmiddellijk waarom het hier zo stil was op de blog, de voorbije maanden.

 Aan de bovenste rand liet ik twee bobbels achterwegen om de initialen van het koppel op te mazen.
De wol komt uiteraard weer van bij Dumpie. 35 bolletjes heerlijk zachte Kasjmier. 


woensdag 17 augustus 2016

Something new, something blue

Iedereen heeft wel van die half afgewerkte projectjes die na een tijdje op de stapel 'onafgewerkt' belanden. Ikzelf ben de niet zo trotse eigenaar van een behoorlijk stapeltje. In het voorjaar ging ik nog eens door dit stapeltje, om te zien waarvan ik iets kon maken. Ik vond een kleedje in jeansstof terug, dat er een tweetal jaar geleden belandde.  
Onder het motto 'niks gaat verloren' knipte ik in februari de mooie zelfkant van de stof waarmee ik dit rokje maakte om ooit nog eens als lintje te gebruiken. De onafgewerkte jurk en het lintje kwamen samen in mijn hoofd, en zo ging ik aan de slag om de jurk die eigenlijk enkel nog afwerking nodig had uit elkaar te halen, om er in de taille het lintje tussen te naaien. 
Het patroon is een basispatroon uit de naailes, waar ik iets te hevig knippend de hals van aanpaste. Iets te diep naar mijn zin dus om het zedig te houden (voor de foto trok ik het een beetje hoger dan het eigenlijk vanzelf valt). Maar goed, zo heb ik er een bijzonder luchtig zomerjurkje bij.



De stof komt van bij Cobby's in Drongen (bij Gent). Het is lichte katoenen jeansstof, en zoals bijna alle stoffen bij Cobby's voor een paar euro per meter een echt koopje.

En tijdens het foto's maken maakte ik nog een vriendje… 

Stof: Cobby's
Lintje: de zelfkant van dit rokje
Sandalen: Sézane

donderdag 14 juli 2016

Sluikstort wordt strandstoel

Een paar weken geleden reed ik mijn Gentse straat in, waar ik een hoopje afval zag staan, het werk van sluikstorters helaas. Toch scant mijn oog dan altijd even of er niks herbruikbaars meer tussen zit. Tussen de hoop afval bleken twee houten strandstoelen te zitten waar enkel de stof van kapot was. 
Meteen besloot ik de bij het afval gezette stoelen een tweede leven te geven. 
De grootste zoektocht was de strandstoelstof, dit is stof van 43 cm breed die specifiek voor strandstoelen wordt gemaakt en blijkbaar zowat nergens meer wordt geproduceerd. 
Bij 'de Kilotex' vond ik nog een restje prachtig blauwwit gestreepte strandstoelstof, voor de spotprijs van 6 euro per meter. Ziehier de na-foto:


En zo vond ik de stoelen:



maandag 28 maart 2016

Nog een Bernadette

Na de Bernadette voor Leen, eentje voor mezelf.


In mijn lessen worden ook vaak Bernadettes gemaakt, het is een ideaal project voor beginners. Alle basistechinieken zitten erin en ze kunnen met vrij grote zekerheid de lessen afronden met een draagbaar en afgewerkt exemplaar. één van de deelneemsters maakte dit model in deze groene wol. Ik paste hem eens en was verkocht. Ik ging dus dezelfde wol halen (bij Dumpie) en breien maar. Op een paar dagen was alles gebreid en kon ik me weer verliezen in het vervelende werk van aan elkaar mazen. Maar ik zette door en op een kleine week was hij af en draagbaar.

White alpaca

In deze tijden, waarin het hart soms koud is, is het belangrijk van buitenaf een beetje warmte te krijgen. Dus ook in de kleren die we aandoen, een sjaal uit heerlijk zachte alpacawol kan daarbij een beetje helpen. 
De wol kocht ik, net zoals zij deed bij de vorige versie, bij Julija's shop.  Ik ben een echte nul in breien, al mijn skills leerde ik van blogmaatje Lien. Het is een heel goed beginnersprojectje. Je breit met twee draden tegelijk, enerzijds is dat voor een beginner wel een uitdaging, anderzijds zorgt dat ervoor dat het wel echt vooruit gaat. Hoewel ik dat laatste een beetje moet nuanceren... Ik begon er in juni 2015 aan, om tegen het jaareinde eindelijk klaar te zijn. Met het komen van de zomer verminderde de breigoesting, pas tegen de herfst vloog ik er echt in.
De lente is nog niet voor meteen, maar in afwachting ervan heb ik het heerlijk warm met de alpaca sjaal. 


zaterdag 5 maart 2016

De dip dye sjaal

Eind december was er de jaarlijkste uitstap met Boho naar Amsterdam. Een hele dag shoppen met focus op naai- en breiwinkels.


 Dit jaar stond op de lijst een nieuwe breiwinkel Stephen & Penelope, Katrien van Boho benadrukte nog eens dat ik hem zeker moest bezoeken, echt de moeite.Blogmaatje Leen was mee, maar omwille van een koopstop bij haar werden de naaiwinkels overgeslagen en kwamen we al snel in de winkelstraten met kleding en interieurspullen. En voor we het wisten waren we een paar uur verder, zonder enige wol gezien te hebben. We herpakten ons en gingen op zoek naar Stephen & Penelope. En wat blij dat we dat deden! Een hippe wolwinkel zoals ik er één mis in Gent. Met massa's kwaliteitsvolle wol, verschillende merken, bekende en minder bekende.
Ik vind het altijd riskant om wol te kopen in het buitenland, want wat als je tekort komt, dan zit je daar met een trui van 5 cm te kort? Maar ik wou wel graag wol kopen, een sjaal dan maar, niet erg als die wat te kort was, bovendien werd me verzekerd dat er online kon bijgekocht worden, als mijn kleur nog niet op was tegen dan uiteraard. Het zat al even in mijn hoofd om een groene sjaal te maken, ideaal dus.
Ik vroeg hoeveel bollen in nodig zou hebben voor een sjaal in patentsteek. Ik koos voor een donker groene wol van Cascade yarns. Het winkelmeisje vroeg of ik  één of tweekleurige patent wou doen. "één" zei ik! Maar eenmaal buiten bleef de vraag in mijn hoofd spoken, moest ik  mezelf eens niet uitdagen, een éénkleurige patent heb ik ondertussen wel al vaak toegepast. Terug naar binnen dan maar, Leen besloot de twee bollen groen over te kopen en er nog twee bij te kopen om zelf een sjaal te maken. Ik nam er nog twee in een grijsblauw bij.

Eénmaal thuis bleek de tweekleurige patent niet het effect te geven dat ik wou. Er werd geprobeerd en geëxperimenteerd met steken en de combinatie van de twee kleuren. Om uiteindelijk tot dit resultaat te komen:  een boordsteek 1/1 met het middenstuk in het groen en de uiteinden in blauw.

vrijdag 26 februari 2016

Een combinaison, gelijk ze zeggen



Ongeveer een jaar geleden vond ik prachtige witte stof met een vleugje glitter op een garageverkoop in Gent. De vrouw des huizes was hobby-naaister geweest maar stond al even op non-actief, de man des huizes een fervent rommelmarktganger maar nu de kinderen het huis uit waren was het huis te groot en werd het verkocht. Nu moesten ze enkel nog alle inboedel van de hand doen.


Als fervent rommelmarktganger ging ik er naartoe met een paar vriendinnen. Er waren echte schatten te vinden, waaronder een prachtige kindernaaimachientje van Ma Cousette, in perfecte staat. Maar behalve de prachtige stuks was het vooral een reality check, dat ik moest stoppen met kopen als ik op mijn oude dag niet met een soortgelijke inboedelverkoop wou eindigen. Op de prachtige zomerdag dat het was, lag de tuin vol met stof, een eettafel lag volgestapeld met doosjes vol knopen, een garagebox vol met alle mogelijke naaitoebehoren. Waar ik 1 doosje met stiknaalden heb, was er daar een megadoos met tientallen doosjes naalden voor handen. Overdaad dus. Enkel wat ik echt echt wilde, dat mocht ik kopen van mezelf, zo sprak ik mezelf streng toe. En zo kocht ik naast het Ma Cousette naaimachientje nog een kartelschaar, wat patroonpapier, breinaalden en de witte feestelijke stof.
Er was maar een half metertje over, dus ik wist lang niet goed wat ermee te doen. Tot ik in de stoffenkast de combinatie zag met een grijze sweaterstof, ook al met een vleugje blingbling. Een typische sweater met een oersimpel rokje, dat ‘sjiek’ wordt door de stof van het rokje.





Ik nam mijn basismodel voor een aansluitend rokje gemaakt in de naailes, en maakte een sweater met raglanmouwen. De mouwen rolde ik om (wel netjes afgewerkt zodat de naad naar binnen zit), aan de hals maakte ik een belegje en de onderkant werd afgewerkt met een boord. Ik twijfelde eerst nog om aan de hals iets te verwerken van de stof van het rokje, maar uit angst voor het deux-pièce gevoel deed ik dit toch maar niet.



Het rokje werd gevoerd en kreeg een blinde rits in de zijnaad. Heel eenvoudig, en snel klaar, echt iets voor mij dus!